top of page

Serge in de Filipijnen: 'Een eigen electriciteitscentrale'

Deze blogrubriek werd geschreven door Serge Beel. (Vrijwilliger bij onze 11.groep én hoofd van de 11.11.11-Zuiddienst) Hij brengt verslag uit van zijn werkbezoek...

IMG_9119.JPG

Zowat 20% van de bevolking in de Filipijnen heeft nauwelijks of geen toegang tot het elektriciteitsnet. Nochtans zijn er heel wat mogelijkheden om deze mensen via kleinschalige en duurzame projecten aan licht te helpen in huis. Eén daarvan is een micro hydro elektriciteitscentrale. In Capintalan hebben de inwoners er één gebouwd met steun van partners van 11.11.11. Ze hebben zich verenigd in de ‘Hydro Electric Consumers Association’ en garanderen aan 160 gezinnen elektriciteit. Alma is lid van de vereniging en begeleidt ons op een rondleiding. Ze toont aan dat duurzame groei voor de arme bevolking mogelijk is.

Het is niet gemakkelijk om Alma nog te verstaan bij de hydro elektriciteitsinstallatie, maar iedereen staat wel met een brede lach op het gezicht. Ze zijn hier duidelijk trots op hun verwezenlijking. Iedereen heeft er dan ook hard en lang aan gewerkt. Alma zucht even diep vooraleer ze de geschiedenis induikt. ‘Het was geen evidente start. Met steun van partners van 11.11.11 en de Britse ambassade zijn we begonnen met de opbouw in 1998. Na twee jaar was de installatie af… maar we kregen het toestel helaas niet aan de praat’. Gelukkig was er een zeer gemotiveerde vrijwilliger, Tano, met veel interesse in elektriciteit. Op eigen kosten is hij zich gaan bijscholen op de universiteit. Kort na zijn opleiding slaagde hij erin om 160 gezinnen elektriciteit aan te bieden. Ondertussen draait de kleine centrale al een hele tijd en geraken heel wat progressieve organisaties geïnteresseerd in het model.

PMCJ (Philippine Mouvement on Climate Justice) promoot deze case als één van de mogelijke pistes voor duurzame energievoorziening in de toekomst. Ze bekijken voor welk deel van de bevolking een micro hydro installatie interessant kan zijn en berekenen de kostprijs van het model. Op korte termijn is het geen goedkope oplossing met op langere termijn kan het perfect concurreren met meer vervuilende energiebronnen. Het zou logisch zijn dat de Filippijnse overheid dergelijke initiatieven zou ondersteunen, maar de realiteit is anders. Er wordt vooral geïnvesteerd in de bouw van vervuilende steenkoolcentrales en het uitschrijven van subsidies aan klassieke fossiele energieleveranciers.

Ondertussen investeren verschillende lokale gemeenschappen en PMCJ verder in de uitbouw van hun model. Er is vraag, maar tegelijkertijd ook nog nood aan technische ondersteuning, financiële stimuli en training voor het managen van een centrale. Er zijn ook nieuwe technieken op komst die het concept eenvoudiger en goedkoper moeten maken.

Alma zelf komt uit de inheemse bevolking en zegt dat haar familie nog steeds veel belang hecht aan de relatie met hun omgeving : ‘ondanks het feit dat we in armoede leven, willen we absoluut inspanningen leveren om op een duurzame manier vooruit te gaan. De klimaatverandering heeft hier nu al een enorme impact op de Filippijnen. Hier bij ons hebben we duidelijk minder regen en dus een minder rijstoogst. Tegelijkertijd zijn er veel meer typhoons die veel schade aanrichten’. Dan lacht ze even naar mij, en neemt vastberaden mijn arm vast : ‘ De vervuilende industrie in het Westen draagt een grote verantwoordelijkheid’.

WP_20140810_016.jpg
WP_20140810_013.jpg
WP_20140810_011.jpg


Featured Posts
Recent Posts
Search By Tags
Er zijn nog geen tags.
Follow Us
  • Facebook Classic
  • Twitter Classic
  • Google Classic
bottom of page